Ο Ιωσήφ Ρεμούνδος, συνταξιούχος κατασκευαστής κουμπιών, σκέφτεται να αφήσει την τελευταία του πνοή κάνοντας αχαλίνωτο σεξ. Μόνο μια τέτοια έξοδος θα ήταν αντάξια της ζωής του, μιας ζωής πλήρους γυναικών, τις οποίες αγάπησε όλες, για πολύ ή για λίγο, αλλά τις αγάπησε. Γεννημένος σε ένα μέρος που το λένε Αγάπι έζησε την ανάπτυξη και την πτώση της Ελλάδας, οικότροφος στο Λεόντειο, φοιτητής στη Ρώμη, βιοτέχνης και έμπορος, οικογενειάρχης, από το διαμέρισμα στην Κυψέλη των σέβεντις στη μονοκατοικία της Φιλοθέης και ανάθεμα τους πέντε πρωθυπουργούς που τον κατάντησαν να μην μπορεί να πληρώσει τους φόρους του, ανάθεμα την οικονομική κρίση. Έχει όμως τις γυναίκες του για παρηγοριά, σύζυγο, κόρη, ερωμένη, έχει και λίστα από πρώην που κατοικούν στις αναμνήσεις του, έχει και τις γυναίκες…
Η Λώρη Κέζα «κάθε μέρα βλέπει από το παράθυρό της έναν σκίουρο. Για όνειρο βλέπει ότι κολυμπάει από νησί σε νησί στις Κυκλάδες» και «περνά τον ελεύθερο χρόνο της γράφοντας ιστορίες για μικρά και μεγάλα παιδιά».